BT

அத்தியாயம் - 21 இரவு வெகுநேரம் வரை பெரியவர்கள் கல்யாணத்தைப் பற்றிப் பேசிக் கொண்டிருக்க இளையவர்கள் அதைக் கண்டும் காணாமலும், கேட்டும் கேட்காமலும் அங்கொரு கண்ணும் துணையில் ஒரு கண்ணுமாய் கவனித்துக் கொண்டிருந்தனர். அண்ணன், தம்பி இருவருக்கும் கோவிலில் கல்யாணத்தை முடித்துக் கொண்டு பெரியவனுக்கு சென்னையிலும், சின்னவனுக்கு ஆந்திராவிலுமாய் ரிஷப்ஷன் வைத்துக் கொள்ளலாம் என முடிவு செய்து...

அத்தியாயம் – 2 அழகாய் கவுன் அணிந்து அமர்ந்திருந்த பத்து வயதுப் பெண்ணின் கண்ணில் தெரிந்த வலியும், கண்ணீரும் அவனை என்னவோ செய்ய முகம் வாடினான். “சாரி அங்கிள், நான் ஏதும் தப்பா சொல்லிட்டேனா...” “இல்ல தேவ்... அது என் மனைவி போட்டோ தான்... இப்ப அவங்க இல்ல... அதான், அம்மு ரொம்ப பீல் பண்ணிட்டு இருக்கா...” என்ற...

“நாளைக்குத் தர்றேன்னு சொல்லு...” என்றவன் அலைபேசியை அணைத்துவிட்டு மீண்டும் உறக்கத்தைத் தொடர்ந்தான். அருகிலுள்ள இருக்கையில் அமர்ந்தவன் இவன் யாரென்று தெரியாததால், “இந்தப் படத்தோட சத்தத்துல கூட ஒருத்தன் இப்படித் தூங்குறானே...” என அதிசயமாய் பார்த்துக் கொண்டிருந்தான். ஞாயிற்றுக் கிழமை. ராதிகாவின் வீட்டில் உறவுகளும் நட்பும் கூடியிருக்க அனைவரின் முகத்திலும் ஒருவிதமான திருப்தி, சந்தோசம்... நிகழ்ச்சியின் நாயகரான அவளது...

அத்தியாயம் – 3 ரோஜாக்களில் பன்னீர்த்துளி வழிகின்றதேன் அது என்ன தேன்... அதுவல்லவோ, பருகாத தேன் அதை இன்னும் நீ பருகாததேன்... அதற்காகத்தான் அலை பாய்கிறேன்... வந்தேன்... தர வந்தேன்... இளையராஜாவின் இதமான இசையில் கமல், ஜானகியின் குரல் சுகமாய் ஸ்டீரியோவில் வழிந்து கொண்டிருந்தது. உடன் சேர்ந்து பாடிக் கொண்டே தான் வரைந்ததை சரி பார்த்துக் கொண்டிருந்த பிரம்மா கதவு தட்டும் ஓசையில்,  “எஸ்...”...

அத்தியாயம் – 16 “ஹலோ ஓவியரே, நீங்க எதுக்கு இப்படி சிலை போல நிக்கறீங்க... சீக்கிரம் வரையத் தொடங்குங்க...” மலர்ந்த முகமும், விரிந்த கண்களுமாய் அழகாய் அபிநயம் பிடித்து நாட்டிய உடையில் பிரகாசித்தவளைக் கண்டு கண்களை மாற்ற முடியாமல் பார்த்துக் கொண்டிருந்த பிரம்மாவிடம் சிணுங்கினாள் ஓவியா. “ஹா, இ..இதோ... ஸ்டார்ட் பண்ணறேன்...” என்றவன் அவள் அருகே வந்து தாடையை...

அத்தியாயம் – 4 “நான் பிறந்தது ஆந்திராவில்... பத்து வயசுல ஒரு பெரிய இழப்பைத் தாங்கிக்க முடியாம சென்னை வந்தோம்... பிஎஸ்சி படிச்சிட்டு சாப்ட்வேர் பிரிலான்ஸராக இருந்தேன்... கிளையன்ட்சுக்கு சாப்ட்வேர் டெவலப் பண்ணிக் கொடுக்கிறது தான் என் வேலை, பிரீலான்சரா இருந்ததே சின்ன வயசுல இருந்து கத்துட்டு வர்ற டான்சுக்கு அதிக நேரம் கொடுக்கணும்னு தான்......

“ம்ம்... ஓகே சார்... ஆனா, நான் உங்களை சார்னு தான் கூப்பிடுவேன்...” “பிரண்ட்லியா பழகியாச்சு, இன்னும் எதுக்கு இந்த சார், மோரெல்லாம்... என்னமோ கூப்பிடுங்க...” என்றவன் அதற்குப் பிறகு அமைதியாகிவிட்டான். கார் வீட்டை நெருங்கவே, அவன் கொடுத்த டவலைத் துடைத்துவிட்டு போர்வை போல் தன்மீது போர்த்திக் கொண்டிருந்தவள் அதை எடுத்துவிட்டு உடையை சரி செய்து கொண்டாள்.  “சார்,...

அத்தியாயம் – 8 அருகில் அமர்ந்திருந்த அமிர்தாவைக் கனிவோடு நோக்கிய பிரம்மா, “அமிர்தா, உனக்கு என்னாச்சுமா... ரெண்டு நாள்ல இது என்ன கோலம்...” என்றான் புரியாமல். “ப்ச்... ஒண்ணுமில்ல... தினமும் போடற மாத்திரையை ஒரே ஒரு நாள் தான் போடல, அதுக்கு மூச்சுத் திணறல், மயக்கம்னு படுத்தி எடுத்திருச்சு... நீங்க ஒண்ணும் பீல் பண்ணாதீங்க பிரம்மா... உங்களைப்...

அத்தியாயம் – 1 சிங்கப்பூர் சாங்கி ஏர்போர்ட், காலை நேரத்தில் பரபரப்புடன் இயங்கிக் கொண்டிருந்தது. டியூட்டியில் அழகிய யூனிபார்முடன் இருந்த சிங்கப்பூர் யுவதிகள் பளிச்சென்று கண்ணை நிறைத்தனர். அங்கங்கே மலாய், ஆங்கிலம், தமிழ், சீன மொழிகள் கலவையாய் ஒலித்துக் கொண்டிருந்தன. சென்னைக்கு புறப்படப்போகும் விமானத்தின் வரவிற்காய் பார்மாலிட்டீஸ் முடிந்து டிபார்ச்சர் லாஞ்சில் இருந்த இருக்கைகளில் பயணிகள் நிறைந்திருந்தனர். “ஏய், அது...

அத்தியாயம் – 12 நிதானமாய் ஷாம்புவில் குளித்த தலைமுடியை உலர வைத்துக் கொண்டிருந்த ஓவியாவின் முகத்தில் நிரந்தரமாய் ஒரு புன்முறுவல் ஒட்டிக் கொண்டிருந்தது. மனதுக்குப் பிடித்த சுரிதார் உடலைத் தழுவி இருக்க, கண்ணாடி முன் நின்று தன்னை ரசனையுடன் பார்த்தவளுக்கு தனது செயல்கள் வியப்பைக் கொடுத்தாலும் சந்தோஷிக்காமல் இருக்க முடியவில்லை. மனதின் சந்தோஷம் முகத்தின் அழகைக் கூட்டியதோ என்னவோ,...

அத்தியாயம் – 11     “ஓ... உங்க ரெண்டு பேருக்குள்ள இப்படி ஒரு பிளாஷ்பாக் இருக்கா... பெரிய கில்லாடிதான் சார் நீங்க... பார்த்த முதல் நாளே, ஒரு சின்னப் பொண்ணைக் கரக்ட் பண்ணி இருக்கீங்க...” கண்கள் விரிய பிரம்மாவைப் பார்த்து ராகவ் தலையாட்ட, அவனை முறைத்தான் பிரம்மா.   “அப்படில்லாம் அசிங்கமாப் பேசாத மேன்...” என்றதும்,   “ம்ம்... பண்ணலாம், பேசக் கூடாதோ...”...

அத்தியாயம் - 26 மாலை ஏழு மணிக்கு நடனப் பள்ளியை லாக் பண்ணிவிட்டு வீட்டுக்கு சென்ற சிவநேசன் சிறிது ஓய்வுக்குப் பிறகு ஓவியாவுடன் பேசுவதற்காய் அலைபேசியைத் தேடுகையில் தான் அதை நடனப் பள்ளியிலேயே மறந்து வைத்தது நினைவுக்கு வந்தது. “அட, போனை ஸ்கூல்லயே விட்டுட்டு வந்துட்டோம் போலவே... அம்மு வேற தினமும் ராத்திரி கூப்பிடலேன்னா கோவிச்சுப்பாளே... சரி,...

அத்தியாயம் – 14 பிரம்மா கொடுத்த கவரைப் பிரித்தவளின் கண்களுக்குள் இருந்த கிருஷ்ண மணிகள் சந்தோஷத்தில் விரிந்தன. அது மெல்லத் திறக்கும் சிப்பிக்குள் பளிச்சிடும் முத்தைப் போல் பளபளப்பதாய் பிரம்மாவுக்குத் தோன்றியது. “வாவ், அமேஸிங்...” என்றவளின் பார்வைக்குள் அழகாய் பிரம்மாவால் வரையப்பட்ட அவளது உருவம் ஒட்டிக் கொண்டிருக்க, கைகள் மெல்ல அதைத் தடவிப் பார்த்தன. முதன் முதலில் அவளை...

அத்தியாயம் - 25 வெள்ளைத்தாளில் தேவ் விரல்கள் கோடுகளை இழுத்து உருவங்களைப் படைத்துக் கொண்டிருக்க, பிரமிப்புடன் பார்த்துக் கொண்டிருந்தாள் ஓவியா. “எப்படி தேவ், இவ்ளோ ஸ்பீடா உன்னால வரைய முடியுது... ரொம்ப அழகா உருவத்துக்கு வடிவம் கொடுக்கிற...” அவளை நோக்கி சிரித்தவன், “சித்திரமும் கைப்பழக்கம்னு சொல்லுவாங்க... எதுலயும் விருப்பம் இருந்தா மட்டும் போதாது, விடாமுயற்சியும், பயிற்சியும் இருக்கணும்... சின்ன...

அத்தியாயம் – 6 “ச்சே... ராத்திரி நேரத்தில் தனியாய் ஒரு பெண் நின்று உதவி கேட்கிறாள்... அதை செய்ய மனமில்லாமல் நான் மெக்கானிக் இல்லைன்னு கிண்டலா சொல்லறானே... இவன்லாம் என்ன மனுஷனோ...” மனதுக்குள் அவனை கோபமாய் கொஞ்சியபடி பார்க்க, வண்டியிலிருந்து கீழே இறங்கினான். தள்ளாட்டம் எதுவும் இல்லாமல் ஸ்டடியாக தான் இருந்தான். நல்ல உயரத்தில் தாடி மீசையுடன்...

அத்தியாயம் – 17 சென்னையை நோக்கி சீரான வேகத்தில் கார் சென்று கொண்டிருக்க அலைபேசி சிணுங்கி ராகவ் காலிங் என்றது. “கிளம்பும்போதே சொல்லிட்டு தான கிளம்பினேன், இப்ப எதுக்கு ராகவ் கூப்பிடறான்...” என யோசித்துக் கொண்டே “அம்மு, எடுத்து என்னன்னு கேளு...” என்றான் பிரம்மா. “ஹலோ ராகவ், அவர் வண்டி ஓட்டிட்டு இருக்கார்... எதுவும் சொல்லனுமா...” என்றாள் ஓவியா. “ஓ......

“ஹூக்கும், நான் என்ன பண்ணேன்...” “நீ என்ன பண்ணேன்னு என்னாலயும் சொல்ல முடியல... ஆனா, நான் நானா இல்லாத போல, மனசு ஒரு மாதிரி லேசா மிதக்கிற போலவே பீலாகுது... இதுவரை இப்படி ஒரு உணர்வை நான் உணர்ந்தது இல்ல...” “ஹூம்... இங்க மட்டும் என்னவாம்... எத்தனை தடவ உங்களுக்கு போன் பண்ணலாம்னு நினைச்சேன் தெரியுமா... வேலையா...

அத்தியாயம் – 7 “என்ன தெய்வமே, பிறந்தநாள் அதுவுமா வீட்ல இல்லாம, இப்ப வந்துடறேன்னு கிளம்பிட்டு இவ்ளோ லேட்டா வர்றிங்க... நாளைக்கு கொடுக்க வேண்டிய ஓவியத்தை வேற வரஞ்சு முடிக்காமப் போயிட்டிங்க... அந்த பதிப்பகத்துல இருந்து போன்ல கேட்டுட்டு, நேர்லயே ஆள் வந்துட்டாங்க... நான்தான் சொல்லி அனுப்பி வச்சேன்... அப்படி எங்க அவசரமா கிளம்பிப் போனிங்க...”...

அத்தியாயம் - 23 “ஓ... செக்யூரிட்டி ராஜன் வீட்டைக் கண்டு பிடிச்சுட்டிங்களா... அவனை விசாரிச்சீங்களா சார்...” இன்ஸ்பெக்டரிடம் ஆவலுடன் கேட்டான் தேவ். “ப்ச்... அதுல ஒரு பிரச்சனை இருக்கு...” “என்ன பிரச்சனை சார், அவன் வீட்டுல இல்லாம பயந்து எங்காச்சும் ஓடிப் போயிட்டானா...” “எங்க ஓடினாலும் கண்டு பிடிச்சுடலாம்... ஆனா அவன் உலகத்தை விட்டே ஓடிப் போயிட்டான்...” “எ..என்ன சார் சொல்லறீங்க...” “எஸ்,...

“வாங்க சார்...” கை கூப்பி விடை கொடுத்தாள் ஓவியா. அவர்கள் சென்றதும் தன் அறை நோக்கி நடக்க பின்னில் தோழியும், நடன ஆசிரியையுமான ராதிகாவும் வந்தாள். “ஓவி, இந்த வார குமுதத்துல பிரம்மா சார் ஓவியம் வந்திருக்கே, பார்த்தியா...” “அச்சோ, பார்க்கலியே... கொண்டு வந்திருக்கியா...” ஓவியா ஆர்வத்துடன் கேட்க, “ம்ம்... உனக்குப் பிடிக்குமேன்னு எடுத்திட்டு வந்தேன்...” என்றவள்...