மூன்று வருடங்கள் கழித்து பார்க்கும்
கம்பீர அருள்..... பார்வையில்
நிமிர்வாக காட்சியளிக்கும் செல்வி...
அவனைப் பார்க்க தயக்கம்...
அவனது வார்த்தைகளில்....
தயக்கம்,கலக்கம், அதிர்ச்சி....
இறுதியில் சித்தம் கலங்கி நிற்கும் செல்வி...
்சரவணனையை விட புத்திசாலி...
அதிகம் சிரம்படாத அருள்...
எதையும் திடிரென்று செய்யும் அருள்...
தன்னை அவள் புரிந்துகொள்ளவில்லையே
என்று ஆயாசப்படும் அருள்
அவளை மனதில் முன்னிறுத்தி
அனைத்தும் செய்யும் அருள்....