வாழ்வு - 33.2
அலரோ அவன் மிக்சரோடு அமர்ந்ததில் புரியாமல் ஒரு வித பதட்டத்தோடு அவனை பார்க்க எழிலோ மிக்சரை வாயில் போட்டுக்கொண்டே, “சரண் ஒரு முக்கியமான விஷயம் பேசணும்” என்றான் வெகு தீவிரமான குரலில்.
‘என்னண்ணா..??’
“அது ஒண்ணுமில்லைடா யாரும் எதிர்பார்க்காத என்னென்னமோ நடந்துடுச்சி இத்தனை நடந்த பிறகும் நீயும் கீர்த்தியும் எல்லாம் மறந்து பழையபடி ஒன்னு சேர்ந்தா முருகனுக்கு அலகு குத்தி பால் காவடி எடுக்குறதா வேண்டி இருக்கேன்’ என்று நிறுத்தி அலரை பார்க்க,
அவளோ 'பால் காவடியா..?? நமக்கு தெரியாம இது எப்போ..??’ என்பதாக அவனை பார்த்திருந்தாள்,
ஆனால் எழிலின் அன்பை கண்ட சரணுக்கு நெகிழ்ந்து போனது.., “இது தானே எழில்..!! அன்று சரண் காரணமே இன்றி கீர்த்தியை நாதன் வீட்டில் விட்ட போது எழில் அவனை கோபித்து கொண்டதில் கூட சரண் கீர்த்தி மீதான அவன் அக்கறையும் அன்புமே முன்னிலை வகித்ததே அதை புரிந்து கொண்டதால் தானே சரணும் எழிலிடம் எதுவும் பேசாமல் அமைதியாக வெளியேறினான்.., இப்போதும் அவர்கள் வாழ்க்கைக்காக அவன் பால் காவடி எடுக்க போகிறேன் என்று கூறியதில் இன்னுமே அவன் மீதான மரியாதை கூடியது.
‘எதுக்குண்ணா இதெல்லாம் உங்களுக்கு தேவை இல்லா..’ என்று சரண் ஆரம்பித்த போதே,
“மாமா மாமா.., ஒரு நிமிஷம் எதுக்கு அவசரபடுறீங்க இருங்க, இருங்க, அவர் முழுசா சொல்லி முடிக்கட்டும் அப்புறம் நாம பேசிக்கலாம்..” என்றவள் எழில் புறம் திரும்பி இதழ்களை விரித்து தலைசாய்த்து
அவனிடம் ‘நீங்க சொல்லுங்க’ என்று பல்லைகடித்து கொண்டு கூறினாள்.
எழிலோ அவள் கோபத்தில் எழுந்த சிரிப்பை கட்டுபடுத்த முடியாமல் கீழிதழை கடித்தவாறு மீசை துடிக்க அவளை பார்க்கவும்..,
அதை கண்டு கொண்டவள், அவன் அருகே குனிந்து மெல்லிய குரலில் "டேய் நீ ஏதோ கலகம் பண்ண போறன்னு புரியுது வேண்டாண்டா செல்லம் ப்ளீஸ் மாமா பாவம் கீர்த்தியும் பாவம் ஒழுங்கா அமைதியா இரு" என்று இதுநேரம் வரை மிரட்டி கொண்டிருந்தவள் இப்போது இறங்கி வந்து கெஞ்சலுடன் முடிக்க,
எழிலோ எள்ளலாக அவளை பார்த்தவன் சரணிடம் "பழனிக்கு பால் காவடி மட்டும் இல்லை சரண் திருப்பதிக்கும் இங்க இருந்து நடந்தே போய் மொட்டை போடுரதாவும் வேண்டி இருக்கேன்” என்று கூற,
சரண் பதிலளிக்கும் முன் கீர்த்தி அவனிடம், ‘என்ன மாமா இது..!! எங்களுக்காக எதுக்கு இப்படி எல்லாம் வேண்டுதல் வைக்கிறீங்க..??’ என்று சங்கடத்துடன் கேட்க,
அலரோ ‘இரு கீர்த்தி’ என்றவள் எழிலிடம், “அவ்ளோ தானா இல்லை இன்னும் இருக்கா..??” என்று பொறுமையை இழுத்து பிடித்து கேட்க,
‘இப்போதைக்கு அவ்ளோதான் சாப்ட்டு முடிச்சிட்டு கீர்த்தியை கூட்டிட்டு நாம் கிளம்பலாம் வெள்ளிக்கிழமை இங்க வந்து சரனை கூட்டிட்டு திருப்பதிக்கு கிளம்பனும்டி இதுதான் ப்ளான்’ என்று சத்தமே இல்லாமல் இடியை இறக்க,
சரண் கீர்த்திக்கு தூக்கி வாரி போட்டது.
‘ண்ணா நீங்க பால் காவடி எடுக்குறதுக்கு கீர்த்தியை எதுக்கு கூட்டிட்டு போறீங்க’ என்ற சரண் சாப்பாட்டை பாதியில் விட்டு எழுந்தே நின்றுவிட்டான்.
அலர்விழிக்கோ பாத்திரத்தை தூக்கி எழிலின் தலையிலேயே ஒன்று வைக்கும் அளவு ஆத்திரம் ஆனால் அதை செய்ய முடியாத நிலையில் நின்றிருப்பதால் யாருக்கும் தெரியாமல் அவன் தொடையில் கிள்ளிட,
அவனோ ‘ஆஆ எதுக்குடி கிள்ளுற..??’ என்று அலரை முறைத்து சரண் புறம் திரும்பி, “ஆமாடா ஒருவாரம் விரதம் இருந்து திருப்திக்கு நடந்தே போய் உனக்கு மொட்டை போடறதா தான் வேண்டி இருக்கேன்.. அதனால கீர்த்தி இங்க இருந்தா சரிபடாதுஅதான் நாங்க அவளை கூட்டிட்டு போறோம் வெள்ளிக்கிழமை இங்க வந்து எல்லாரும் பாதயாத்திரையா கிளம்பி உனக்கு மொட்டை போட்டுட்டு அப்படியே பழனிக்கு கிளம்பி காவடி..” என்று நிறுத்தி அவர்களை பார்க்க,
கீர்த்தியே எழில் கூறியதை கேட்டு திகைத்து போய் பார்த்திருக்க 'ஒரு வாரம் விரதம் பின் திருப்பதி, பழனி..'என்றதில் சரண் விதிர் விதிர்த்து போனான்.
‘அண்ணா யாரை கேட்டு இப்படி எல்லாம் வேண்டுதல் வச்சீங்க..?? என்னால முடியாது நான் கீர்த்தியை எங்கயும் அனுப்ப மாட்டேன் அவ இங்க தான் இருப்பா’ என்று அருகே அமர்ந்து இருந்த அவள் கையை பிடித்து கொண்டு கூறிய சரணிடம் அப்படி ஒரு ஆத்திரம்.
‘யாரை கேட்டுடா வைக்கணும்..?? உன் இஷ்டத்துக்கு காரணமே சொல்லாம கீர்த்தியை விட்டுட்டு கிளம்பிட்ட எல்லாரும் எவ்ளோ பயந்து போயிட்டோம் தெரியுமா..?? எங்க நீங்க ரெண்டு பெரும் நிரந்தரமா பிரிஞ்சிடுவீன்களோன்னு யாருக்குமே சோறு தண்ணி இரங்கலை அப்போ ஏதாவது ஒரு வேண்டுதலுக்கு நீங்க சேர்ந்துட மாட்டீங்களான்னு ஊருல இருக்க தெய்வம் ஒன்னு விடாம வச்சது, உங்க நல்லதுக்காக வேண்டினா அதையே நீ கேள்வி கேட்பியா..??’ என்று சரணுக்கு மேல் எழில் குரல் உயர்த்தவும் அதில் இருந்த ஆதங்கம் புரிந்தாலும்,
'அண்ணா அதுக்காக மொட்டை, காவடி..' இதெல்லாம் என்று கீர்த்தியை பார்க்க அவளோ வியர்த்த கரங்களை அவனுடன் கோர்த்து கொண்டு இன்னுமே சரணை ஒட்டிக்கொண்டு 'நான் போக மாட்டேன்' என்பது போல நின்றாள்.
நான் பார்த்துக்கொள்கிறேன் என்பது போல அவளை தோளோடு சேர்த்து அணைத்து கொண்டு, 'எனக்கு ப்ராஜெக்ட் போயிட்டு இருக்குண்ணா இப்போ லீவ் போட முடியாது ஒரு ரெண்டு மாசம் கழிச்சி இதெல்லாம் வச்சிக்கலாம்' என்று தீர்மானமாக கூற,
அப்படியா..?? என்று இருவரையும் ஆழ்ந்து பார்த்து சில நொடி யோசித்தவன், "ப்ராஜக்ட் ரொம்ப முக்கியம் அதே சமயம் சாமி விஷயம் எப்பவும் ஒத்தி போடக்கூடாதுன்னு சொல்லுவாங்க சரிடா நீ ரெண்டு மாசம் கழிச்சே வா நாமோ அப்பவே வேண்டுதல் எல்லாம் முடிச்சிக்கலாம் என்ன ஒன்னு விரதம் இருந்து தான் கோவிலுக்கு போகணும் அதனால என்ன நாங்க இப்போ கீர்த்தியை கூட்டிட்டு போறோம் நீ ரெண்டு மாசம் கழிச்சி வா" என்ற எழிலுக்கு கீர்த்தி சரண் முகம் இருண்டு போனதை கண்டு கட்டுபடுத்த முடியாத சிரிப்பு எழ முயன்று அதை மீசையினுள் பதுக்கிட,
என்னது ரெண்டு மாசமா..?? என்று கேட்ட சரணின் முகத்தில் ரத்தபசை இழந்து போனது உடனே, "அதெல்லாம் ஒன்னும் பிரச்சனை இல்லை நான் ஆபிஸ்ல பேசிக்கிறேன் நாளைக்கே நாம கோவிலுக்கு போலாம்ண்ணா காவடி, மொட்டை எல்லா.. என்றவனை இடையிட்ட எழில்,
மேவாயை தேய்த்து விட்டவாறே 'சொல்ல மறந்துட்டேன்டா பால் காவடியோட சேர்த்து உனக்கு அலகு குத்துறதாவும் வேண்டி இருக்கேன்' என்று கூற,
'எதுக்கு..??' என்ற கேள்வி கீர்த்தியிடம் இருந்து வந்தது.
'அதுவா கீர்த்தி என்னன்னே தெரியலை கொஞ்ச நாளாவே சரணோட பேச்சு கண்ட்ரோல் இல்லாம போகுது அதான் அலகு குத்தினா அவன் பழையபடி மாற வாய்ப்பு இருக்கு இல்லையா..??' என்று முடிக்க
எழில் ஆரம்பித்த போதே அவனை தடுக்கும் மார்க்கம் புரியாமல் நாற்காலியில் அமர்ந்து நெற்றியை பிடித்துக்கொண்ட அலரோ மனதுக்குள் "பேசியே அவங்களை கூடிய சீக்கிரம் ஐசியு பேசென்ட் ஆக்க போற உனக்கு தான்டா அலகு குத்தனும்" என்று கருவியவளுக்கு இப்போதே எழுந்து சென்று பேசி கொண்டிருக்கும் எழிலின் வாயில் ஓங்கி ஒரு குத்து விடும் வேகம் எழுந்தாலும் சரண் முன்னிலையில் அதை செய்து சரணிடம் திட்டு வாங்க அவள் தயாராக இல்லை.. அதனால் நிமிர்ந்து அவனை பார்த்தவள்
'நீ முடி உன்னை பிறகு பார்த்துகொள்கிறேன்' என்பதாக எழிலை பார்க்க, எழிலோ அவளை நோக்கி இதழ்களை குவித்து கண்சிமிட்டிட,
'டேய்' என்று பல்லை கடித்தவளுக்கு தன்னை கட்டுபடுத்துவது பெரும்பாடாகி போனது.
அப்போதும் விடாத எழில் தொடர்ந்து, “அது மட்டுமில்லடா உங்க ரெண்டு பேருக்கும் சீக்கிரமே குழந்தை பிறக்கறதுக்காக பழனில இருந்து வந்த பிறகும் இன்னும் மூணு மாசம் விரதம் இருக்க வச்சி மலேசியால இருக்க பத்துமடை முருகன் கோவிலுக்கு உங்களை கூட்டிட்டு நீந்தியே போய் தரிசனம் பண்றதாவும் தான் வேண்டி இருக்கேன்” என்றதுமே,
எழிலுக்கு அவர்கள் இருவரின் முகம் போகும் போக்கை கண்டு கட்டுபடுத்த முடியாமல் சிரித்திட அதில் அலரின் கோபம் இருமடங்காகி போனது.
“ஏன் மாமா மூணு மாசம் விரதம் இருந்தா போதுமா..?? என்று கேட்டவாறு எழில் முன்னே வந்து நின்ற அலர் எழில் மீசை துடிக்க அவளை பார்க்கவும்,
'ஏன் கேட்கிறேன்னா அவங்களுக்கு சீக்கிரமே குழந்தை பிறக்கனும்ன்னு வேண்டினதும் வேண்டுனீங்க ஒரு மூணு வருஷம் விரதம் இருந்து வரமாதிரி வேண்டி இருந்தா இன்னும் சீக்கிரமே அவங்களுக்கு குழந்தை பிறக்குமே' என்று எழிலிடம் கேட்க,
அவன் இன்னுமே வெடித்து சிரித்தான் எழில் அவன் சிரிப்பிலும் அலரின் முறைப்பிலும் தான் சரண் கீர்த்திக்கு மூச்சே திரும்பி வந்தது அதுநேரம் வரை அவர்களை பதற வைத்து கொண்டிருந்தவனை கட்டுபடுத்த முடியாமல் அலர் இடையில் ஒரு கரம் பதித்து பேச்சின்றி நின்றுவிட்டாள்.
அவன் சிரிப்பில் இத்தனை நேரம் தங்களை வம்பிழுத்து இருக்கிறான் என்பது புரிய தம்பதியர் முகத்திலும் புன்னகை, சரணோ மூச்சை ஆழமாக எடுத்துவிட்டு, “அண்ணா இப்படியா விளையாடுவீங்க...?? வேண்டுதல்ன்னு சொல்லவும் நாங்க நிஜம்ன்னு நெனச்சிட்டோம்” என்றவனின் முகத்தில் இன்னுமே புன்னகை விரிந்தது..
கீர்த்தியும் “கொஞ்ச நேரத்துல பதற வச்சிட்டீங்க மாமா” என்று எழிலை பார்க்க,
'பயந்துட்டியாடா' என்று கேட்ட எழில் சரணை நெருங்கி அணைத்து தட்டி கொடுத்தவன் அவர்களிடம், "இப்படி உங்களை பார்க்க எவ்ளோ நல்லா இருக்கு கடைசியா எங்க கல்யாணம் ஆன புதுசுல உங்களை ஹாஸ்பிட்டல் இப்படி கை கோர்த்து சந்தோஷமா பார்த்தது இத்தனை வருஷம் கழிச்சி இப்பதான் பார்க்கிறேன் மனசுக்கு ரொம்ப நிறைவா இருக்குடா.. எப்பவும் சொல்றது தான் பழசை கிளறி காயத்தை அதிகபடுத்தாம, இருக்க ஒரு வாழ்க்கையை சந்தோஷமா அனுபவிச்சி வாழுங்க... இனி யார் உங்களுக்கு நடுவுல வந்தாலும் இப்படியே நாங்க பிரிய மாட்டோம்ன்னு இன்னும் சத்தமா சொல்லுங்க..!! என்று கூற,
அலரோ உஷ்ண மூச்சுக்களை எடுத்தவாறு எழிலை முறைத்து கொண்டிருந்தாள். இனியும் தாமதித்தால் மீண்டும் ஏதேனும் வம்பிழுப்பான் என்பதால் 'சரி மாமா நாங்க கிளம்புறோம்' என்று அவள் தோள்பையை எடுக்க,
'அமுலு நீ இன்னும் சாப்பிடலை சாப்ட்டுட்டு போ' என்று சரண் கூற,
'அதெல்லாம் நான் போற வழியில பார்த்துக்குறேன் மாமா..!!' என்று கிளம்புவதிலேயே முனைப்புடன் இருக்க கீர்த்தியோ விடாப்பிடியாக அலரை அமர்த்தி பரிமாறி இருந்தாள்.
அலர்விழியோ எங்கே விட்டால் மீண்டும் ஆரம்பித்து விடுவானோ என்று எழிலின் கரத்தை பிடித்து தன்னருகே அமர்த்திகொண்டே உண்டு முடித்தாள்.
அவள் சாப்பிட்டு முடிக்கவும் அவளிடம் வந்த சரண் "இது வருண் பர்த்டேக்கு அமுலு அவன் கிட்ட கொடுத்துடு" என்றவன் மற்றொரு பையை அவளிடம் நீட்டி "இது உனக்கும் அண்ணாக்கும்" என்று கொடுத்தவன்,
'இனிய திருமண நாள் வாழ்த்துக்கள்' என்று கூறவும் அதை கேட்ட கீர்த்தி,
'இன்னைக்கு உங்களுக்கு வெட்டிங்டேவா' என்று ஆச்சர்யமாக கேட்க,
'இன்னைக்கு இல்ல கீர்த்தி நாளைக்கு' என்று சரண் கூறவும் எழிலிடம் பையை கொடுத்து விட்டு வந்த அலர் சரணிடம், 'ஆசிர்வாதம் பண்ணுங்க மாமா' என்றவள் கீர்த்தியையும் அழைக்க,
'நான் எதுக்கு..??'
'சின்ன வயசுலேயே அம்மா பழகினது கீர்த்தி நாங்க எல்லாருமே பர்த்டேக்கு தாத்தா, பாட்டி, மாமா கிட்ட ஆசிவாதம் வாங்குறது வழக்கம் அது அப்படியே மற்ற விசேஷ நாட்களிலும் தொடரும்.., இப்போ நீ எனக்கு அக்கா மட்டும் இல்ல மாமியும் கூட அதனால தப்பில்லை மாமா பக்கத்துல நில்லு' என்றவள் அவர்களிடம் ஆசிர்வாதம் பெற்று நிமிர,
அனைத்தையும் புன்னகை முகமாக பார்த்து கொண்டிருந்த எழில் அவளருகே வந்து 'அப்புறம் சரண்' என்று ஆரம்பிக்க,
'சரி மாமா எங்களுக்கு டைம் ஆச்சு இன்னொரு நாள் வரோம் கிளம்புறோம் பை' என்று எழிலை பேச விடாமல் செய்ய,
'ஒன்னும் லேட் ஆகிடல ஒரு நிமிஷம் இருடி முக்கியமான விஷயம்..'
"எதுவா இருந்தாலும் இப்போ நீ வாயே திறக்கக்கூடாது புரியுதா..??" என்று எச்சரிக்கும் குரலில் அலர் கூறவும்,
'ஏய் இருடி அவங்க கல்யாணத்துக்கு நான் கொடுத்த ஏர் டிக்கெட்ஸ தான் கிழிச்சி போட்டுட்டான் இப்போ வேற கிப்ட் எடுத்துட்டு வைத்திருக்கேன் அதை கொடுத்துட்டு வந்துடுறேன்'
'கிப்ட்டா அப்படி எதுவும் கார்ல பார்க்கலையே' என்று அலர் விழித்து நிற்க அடுத்த சில நொடிகளில் அவள் முன் உலக்கையை ஆட்டி கொண்டு இருந்தான் எழில்.
அதை கண்ட அலர் திகைத்து நின்றவள் பின் சுதாரித்து 'டேய் வேண்டாம்' என்று அவன் சட்டையை பிடித்து இழுப்பதற்குள் உலக்கையை கீர்த்தியிடம் கொடுத்திருந்தான் எழில்.
'என்ன மாமா இது..??' என்று புரியாமல் கீர்த்தி கேட்க,
"இதுவும் உங்க பரம்பரை சொத்து தான் கீர்த்தி உங்க அண்ணன் இவளுக்கு சீர்வரிசையா கொடுத்தான் இப்போ அதை நான் உனக்கு அண்ணன் ஸ்தானத்துல இருந்து கொடுக்குறேன்"
"இதை வச்சி என்ன பண்றது மாமா..??" என்று புரியாமல் கீர்த்தி அதை திருப்பி பார்க்க,
'அது கீர்த்தி...' என்றவனின் வாயை பொத்திய அலர்
'அது சும்மா கொடுத்தது கீர்த்தி நீ தூக்கி போட்டுடு' என்று கூற,
எழிலோ அவள் கையை நறுக்கென கடித்து விட்டு, 'இல்ல கீர்த்தி அபப்டி எல்லாம் செஞ்சிடாத அது முக்கியமான' என்றவனின் வாயை மற்றொரு கையால் மீண்டும் அடைத்தவள், 'டேய் மாமா பாவம்டா போதும் விட்டுட்டு ' என்றவாறே அவனை வாசலுக்கு இழுத்து செல்ல,
அதை கண்ட சரண் 'அமுலு இதென்ன பழக்கம் அண்ணாவை பேச விடு அவர் உலக்கை சம்பந்தமா ஏதோ முக்கியமா சொல்ல வரார்'
'ஐயோ மாமா அவரை பேசவிட்டா உங்களுக்கு தான் ஆபத்து புரிஞ்சிக்கோங்க ப்ளீஸ் நாங்க கிளம்புறோம்' என்று எழிலை இழுத்து சென்று காரில் தள்ளி ஸ்டார்ட் செய்து எடுக்க எழிலோ ஜன்னல் வழியே தலையை நீட்டி கீர்த்தியிடம்,
"கீர்த்தி அவ பேச்சை கேட்காத அதை பத்திரமா வச்சிரு உலக்கையோட மகிமையை பத்தி நான் உனக்கு கால் பண்ணி சொல்றேன் சரியா" என்று அவன் கூறிமுடிப்பதற்க்குள் அலர் காரை தெரு கோடிக்கு கொண்டு சென்றிருந்தாள்.
சரணும் கீர்த்தியும் உறையாத புன்னகையோடு செல்லும் அவர்களையே மகிழ்ச்சியுடன் பார்த்துகொண்டிருந்தனர்.
Ezhil & Alar kalatta azhagho azhaghu
