நினைவு 3

பிறகு அவரிடமிருந்து விடைபெற்று இருவரும் வீடு வந்து சேர்ந்தனர்.

வீடு வந்து சேர்ந்த சுசிலா அந்த ஜோசியர் சொன்னதையே நினைத்து கொண்டு இருந்தார்…, ராஜன் சுசிலாவை சமாதானம் படுத்த முயற்சி செய்து கொண்டு இருந்தார். ஆனால் ராஜன் எவ்வளவு கூறியும் அவர் மனம் ஜோசியர் கூறியதை மட்டுமே நினைத்துக்கொண்டு இருந்தது.

சுசிலா தன் மகளின் வாழ்வை எண்ணி கொண்டு இருக்க தானாகவே கண்ணீர் வந்தது அவரது கண்களில் இருந்து அவரை அறியாமலே..

பிறகு அவர் பூஜை அறைக்கு சென்று தன் இரு கைகளையும் கூப்பி சாமி கும்பிட ஆரம்பித்தார்.

சிறிது நேரம் வரை பூஜை அறையிலேயே இருந்தவர்.,மணியை பார்த்த போது மணி 4:30 என்று காட்டியது..

உடனே தன் கைப்பேசியை எடுத்து கொண்டு மீனுவிற்கு அழைப்பு விடுத்தார்..

அஞ்சனாவிற்கு நான்கு மணி அளவில் நிறுவன வேலை நேரம் முடிந்து விடும். ஆனால் இன்று கொஞ்சம் வேலை இருந்ததால் அவள் கிளம்ப தாமதம் ஆகியது. அவள் கிளம்பும் வேலையில்  கதிர் அவளை அழைத்திருந்தான்.

அவன் அழைத்த நேரம் பார்த்து ,அவளது அன்னையிடம் இருந்து அழைப்பு வர..,அவள் அதை எடுக்காமல் கதிரிடம் சென்றாள்…

சொல்லுங்க கதிர் எதுக்காக என்ன கூப்பிட்டிங்க என்று கேள்வி கேட்க…, நான் உன்கிட்ட இந்த ஃபைல்ல சைன்  வாங்க மறந்துட்டேன் என்று அவளிற்கு பதில் அளித்தான் கதிர் .

இந்த ஃபைல்ல நான் நம்முடைய வேறொரு கிளை
க்கு உன்கிட்ட இருந்து சைன் வாங்கி அனுப்பனும் என்றான் .

இது ஒரு ஒப்பந்தம்(agreement) போடும்
பைல் இதுல எனக்கு உன்னோட சைன் வேணும் அஞ்சனா .சைன் பண்றதுக்கு முன்னாடி நல்லா படிச்சு பாத்துட்டு சைன் பண்ணுங்க என்றான்.

கதிர் பேசிக்கொண்டு இருந்த வேலையில் தன் அன்னையிடம் இருந்து மீண்டும் மீண்டும் அழைப்பு வந்து கொண்டே இருக்க இதை பார்க்க பார்க்க அஞ்சனாவிற்குள் ஏதோ ஒரு பதற்றம் வர தொடங்கியிருந்தது.(இது நாள் வரை தன் அம்மா தன்னை அழைப்பு விடுத்து கொண்டே இருந்தது கிடையாது என்ற எண்ணம் வர) இன்று தான் அம்மா இப்படி தொடர்ச்சியாக அழைத்து கொண்டு வருவதால்.., அவள் அந்த ஒப்பந்தம் போட படும் ஃபைலை படித்து கூட பார்க்காமல் வேகமாக கையெழுத்து போட்டு கதிரிடம் குடுத்து விட்டாள்.

“சரி கதிர் எனக்கு நேரமாகிறது நான் கிளம்புகிறேன் “

ஒகே பாய் அஞ்சனா என்று வழி அனுப்பி வைத்தான் கதிர்.

என்னோட வேலை இவ்வளவு சுலபமாக முடியும் என்று நான் நினைக்கல. இதுக்கு நான் கடவுளுக்கு தான் நன்றி சொல்ல வேண்டும்.

அது ஒப்பந்தம் சம்பந்தப்பட்ட கோப்பை ஆகும். அதில் இருந்தவை என்னவென்றால் ,சென்னையில் இருக்கும் அந்த நிறுவனத்தின் கீழ் இருந்து இந்த ப்ராஜெக்டை முடித்து தருவதாகவும் , அதற்கு மேல் விருப்பட்டால் இங்கேயே தொடர்ந்து வேலை செய்யலாம் என்றும் அடுத்து வர ஒரு வருடத்திற்கு இந்த நிறுவனத்தில் வேலையில் இருக்க வேண்டும் என்பதே இருந்தது.

இன்னைக்கே இதே போய் நான் சென்னைல கொடுத்து சப்மிட் பண்ணிடணும் இல்லன்னா படிக்காம சைன் போட்டு போன அவ திரும்ப வந்து கேட்டாலும் கேப்பா என்று தனியே மனதினுள் பேசிக்கொண்டு இருந்தான்.

ஏதோ பெரிதாக சாதித்து விட்டோம் என்று சந்தோஷம் வேற அடைந்தான்.

வேகமாக அந்த அறையை விட்டு வந்தவள் தன் அன்னைக்கு அழைப்பு விடுத்தாள்.

முதல் ரிங்கிலே ராஜன் அந்த அழைப்பை ஏற்றார்.

“ஹலோ அப்பா என்ன ஆச்சு பா அம்மா எதுக்கு எனக்கு இத்தன தடவ கால் பண்ணி இருக்காங்க?? ” என்று தன் தந்தையிடம் சிறு பதற்றத்துடனே கேள்வி கேட்டாள்.

“அதெல்லாம் ஒன்னும் இல்லை மா ..,உன்ன பொங்கலுக்கு வர சொல்லி சொல்ல தான் கால் பண்ணிருந்தா?? ” என்று பொய்யுறைத்தார் .

“உண்மையை தான சொல்றீங்க அப்பா?? ” என அவர் கூறியதை நம்பமுடியாமல் கேட்க

“நான் ஏன் டா கண்ணு உன்கிட்ட பொய் சொல்ல போகிறேன் சொல்லு நான் உண்மைய தான் சொல்றேன்” என்றார் .

“சரிங்க அப்பா..!!” என்று பதில் கூறினாள்.

“இந்த வருஷம் கண்டிப்பாக ஊருக்கு வந்திடு டா இந்த அப்பாகாகவது வந்து விடு மா” என்று தன் மகளிடம் தன் ஆசையை முன் நிறுத்தி கூறினார் .

“சரிங்க பா நான் கண்டிப்பாக ஊருக்கு வரறேன்  ” என்று பதில் கூறினாள்.

“சரி டா கண்ணு நான் உன்கிட்ட அப்புறமா பேசுறேன் “. என்றார் ராஜன்.

“பாய் அப்பா” என்று சொல்லி விட்டு அழைப்பை அணைத்தாள்.

பிறகு மீனு தன் விடுதிக்கு சென்றாள்…..

%%%%%%%

சுபா அவளது அறையில் இருந்தாள்…

லதா தொலைக்காட்சி பார்த்து கொண்டு இருந்த நேரம்..,செல்வா வீட்டை அடைந்தான்.

அர்ஜுன் காலையிலேயே “தான் வீட்டிற்கு வர தாமதமாகும் ” என்று கூறி விட்டு தான் வேலைக்கு சென்றான்.

அவன் இருந்த களைப்பில்  வந்தவுடன் நாற்காலியில் அமர்ந்து கொண்டான். லதா அவனுக்காக டீ போட்டு கொண்டு வந்து கொடுக்க செல்வா அதை வாங்கி குடித்துக்கொண்டே தொலைக்காட்சியை பார்க்க ஆரம்பித்தான்.

சுபா தனது அறையில் காலை நடந்ததையே நினைத்து புலம்பி கொண்டு இருந்தாள்.

“அய்யோ என்ன டா இது இப்படி நடந்து போச்சு.. அவன் நம்மளை பற்றி என்ன நினைப்பானோ தெரியலையே. அவன் கிட்ட இருந்து கொஞ்சம் தள்ளியே இருக்கனும் சுபா ..என்னால நானா இருக்க முடிய மாட்டேங்குது..அவன் என்னை தொட்டவுடன் எனக்கு ஏதோ ஒரு உணர்வு ..இந்த மாதிரி ஓர் உணர்வு எனக்கு யார் மேலயும் வந்தது இல்லையே. ஆனா அவனோட கண்ணு என்கிட்ட ஏதோ சொல்ல நினைக்கிது.. ஆனால் அது என்னன்னு  தான் தெரியல ” என்று தன் மனதிடம் பேசிக் கொண்டு இருந்தாள்.

” செல்வா உன்னிடம் ஒரு விஷயம் சொல்லனும் டா” என்றபடி அவன் பக்கத்தில் வந்து அமர்ந்துக் கொண்டார்.

“சொல்லுங்க மா  என்ன விஷயம்   ?” என்று கேட்க

“இந்த பொங்கலுக்கு நான் உங்க மாமா அத்தையை வீட்டிற்கு வர சொல்லிருக்கேன் டா ” என்றார் லதா .

“ரொம்ப சந்தோஷம் மா அவுங்க வந்தா இந்த பொங்கல் நல்லா தான் இருக்கும்  “என்றான் செல்வா .

“ஆமா டா. சுபாவை பத்தி உன்கிட்ட கொஞ்சம் டா பேசனும் பா” என்றார் லதா சிறு தயக்கத்துடனே

“குட்டிக்கு என்ன பிரச்சினை நல்லா தானா இருக்கா அம்மா .அவள் உடம்புக்கு ஏதும் சரியில்லையா.?? என்னனு சொல்லுங்க மா..?? “‌ என்று தன் தங்கையை நினைத்து செல்வா கேள்விகள் பல கேட்க

“அதெல்லாம் ஒன்னும் இல்லை டா ” என்று லதா‌ பதில் அளித்துவிட்டு ,”அவளுக்கும் வயசு ஆகிட்டே போகுது  அவளுக்கும் கல்யாணம் பண்ணி வைக்க   வேண்டிய நேரம் வந்துருச்சு டா ” என்றார் லதா

“உன்ன கல்யாணம் பண்ணிக்க சொன்னா நீ எனக்கு இப்போ வேணாம் முதல்ல தங்கச்சி கல்யாணம் முடியட்டும் அப்புறமா என்னோட கல்யாணத்த பாத்துக்கலாம்னு சொல்லிட்ட அதான் அவளுக்கு பாக்கலாம்னு இருக்கோம் பா ” என்க

“சரி மா சுபாக்கு சரின்னா எனக்கு ஒன்னும் பிரச்சினை இல்லை .நாம மாப்பிள்ளை பாக்க ஆரம்பிக்கலாம் .ஆனா அவ முழு சம்மதம் இருந்தா மட்டும் தான் இந்த கல்யாணத்த பத்தி பேசணும் .அவளுக்கு இது புடிக்கிலனா இதோட விட்டுருங்க ” என்று தீவிரமான குரலில் கூற

“சரி டா அவளுக்கு சம்மதம்னா மட்டும் தான் மத்தத பேசுவோம் சரியா ” என்றுவிட்டு சுபாவை அழைத்தார் லதா.

அவளோ வராமல் போக மீண்டும் அவளை அழைக்க “இதோ வரேன் மா ” என்று அறையில் இருந்து சுபா பதில் அளித்தாள் .

“சொல்லுங்க மா இப்ப எதுக்காக என்ன கூப்பிட்டிங்க ” என்று சுபா கேட்க 

தன் மகளிடம் எப்படி பேசுவது என்று தயக்கம் கொண்ட லதா ” உன்கிட்ட எப்படி ஆரம்பிக்கிறதுனு தெரியல மா ” என்க

“அம்மா என்கிட்ட என்ன தயக்கம் என்னனு சொல்லு மா‌ ”  என்று சுபா சொல்ல

“நீ உன்னோட படிப்ப முடிச்சு ஒரு வருஷம் ஆக போகுது ” என்று மெல்ல ஆரம்பிக்க

“ஆமா நான் முடிச்சுட்டேன் தான் அதுக்கு இப்ப என்ன?? ” என்று சுபா கேட்க

“இல்ல டி உனக்கு கல்யாணம் பண்ணி வைக்கலாம்னு  நானும் உன்னோட அப்பாவும் நினைக்கிறோம் ” என்றவர் ” உன் அண்ணன் கிட்ட கூட இத பத்தி பேசிட்டேன் அவன் உனக்கு சம்மதம்னா பாக்கலாம்னு சொல்லிட்டான் டி .இப்போ நீ தான் சொல்லனும் உனக்கு கல்யாணத்துக்கு மாப்பிள்ள பாக்கலாமா வேணாமான்னு ” என்று விட்டு அவள் முகத்தை இருவரும் நோக்க

சுபா எதுவும் பேசாமல் அமைதியாக இருப்பதை கண்டு “உனக்கு சரினா மட்டும் தான் மாப்பிள்ளை பார்ப்போம் டா குட்டி” என்றான்.

“எனக்கு ஒரு இரண்டு நாள் டைம் தாங்க  ப்ளிஸ் நான் கொஞ்சம் யோசிச்சிட்டு பதில் சொல்றேன் அதுவரைக்கும் எனக்காக கொஞ்சம் வெயிட் பண்ணுங்க ” என்றாள்.

“சரி டா குட்டி உனக்கு தேவையான டைம் எடுத்துக்கோ ” என்று விட்டு “அம்மா இத பத்தி அவகிட்ட  யாரும் இனி எதுவும் பேச கூடாது. அவளா பதில் கூறட்டும் ” என்றான் திட்டவட்டமாக…

” சரி டா இனி இத பத்தி அவகிட்ட நான் எதுவும் பேச மாட்டேன் போதுமா “என்று சொல்லிவிட்டு லதா அவர் அறைக்கு சென்றுவிட்டார்.

சுபா தன் அறைக்கு சென்று விட்டாள்….

செல்வா தன் அறைக்கு சென்று இரவு உடையை எடுத்து கொண்டு குளியலறைக்குள் புகுந்து கொண்டான்…

அர்ஜுன் தன் முதல் நாள் வேலையை முடித்து விட்டு வீட்டிற்கு வந்தான்…

வீடே அமைதியாக இருந்தது. குண்டு ஊசி கீழே போட்டால் கூட அதன் சத்தம் கேட்கும் அளவிற்கு மயான அமைதி நிலவியது அங்கே…

லதா சமயலறையில் இரவு உணவு சமைத்து கொண்டு இருந்தார். அர்ஜுன் நேராக சமையலறைக்கு சென்று.., அத்தையிடம் பேச தொடங்கினான்..

சிறிது நேரம் கழித்து தன் அறைக்கு சென்று உடை மாற்றிக்கொண்டு கீழே வந்தான் அர்ஜூன்.

அதே நேரம் செல்வாவும் குளித்து முடித்து உடை மாற்றிக்கொண்டு கீழே வந்தான்.இருவரும் எதுவும் பேசாமல் அவர்களது கைப்பேசியை பார்த்து கொண்டு இருந்தனர்…

லதா சமைத்து முடித்துவிட..,
மணி 9ஆகவும் எல்லாரையும் சாப்பிட அழைத்தார்…,

எல்லாரும் சாப்பிட்டு முடித்தவுடன் உறங்க சென்று விட்டனர். உறங்க செல்லும் முன் அர்ஜூன் செல்வாவை தன்னால் முடிந்தவரை முறைத்து பார்த்து விட்டே படுக்க சென்றான்.

அவனிற்கு தான் செல்லாவின் கடந்த காலமும் அவனின் அர்த்தமற்ற செயல்களும் தெரியுமே. இதனால் ஒரு பெண் தன் உயிரை மாயித்து கொள்ளும் அளவிற்கு சென்றதே .எப்படி அவனால் இப்படி இருக்க முடிகிறது என்று தான் இன்றுவரை அவனுக்கு தெரியவில்லை. அர்ஜூனுக்கு தெரிந்த செல்வா இதில்லையே…