தன் காதல் கைகூடாமல் போன கதையை விஷல்யா கூறி முடிக்க.. சிலநொடி நேரம் எதையோ எண்ணி தனக்குத்தானே சிரித்துக் கொண்டிருந்தவர் சூழ்நிலை புரிந்து… தனது சிரிப்பை அடக்கிக் கொண்டு, “ சாரி மா.. என் மாமியார் வளர்ப்புனு நிரூபிக்கிற மாதிரி, அப்பாவுக்கு பிள்ளைத் தப்பாம பிறந்திருக்கிறத நினைக்கவும் சிரிப்பு வந்துடுச்சு. நீ என் பையனால அனுபவிச்ச அவஸ்தைய சொல்லிட்டு இருக்கும் போது நான் சிரிச்சிருக்க கூடாது ” என்று தன் செயலுக்கு மன்னிப்பு வேண்டினார் பானுஸ்ரீ.
